Autor poddał analizie jedną z najważniejszych ścieżek amerykańskiego kina niezależnego lat 90. - smart cinema. Opisał kontekst produkcyjno-dystrybucyjny i ulokował go w pejzażu indieworld–fenomenu rozwijającego się od 25 lat w USA. Następnie prześledził najważniejsze cechy smart filmów, koncentrując się na ich konserwatyzmie estetycznym i światopoglądowym, ale także na kwestii ironii oraz przypadku. Uznał, że smart filmy to antyteza kina familijnego, ale jednocześnie tęsknota za pryncypiami amerykańskiego modelu stosunków społecznych. Syska stworzył wstępny zarys zjawiska, przywołał najważniejszych jego twórców: Paula Thomasa Andersona, Tamarę Jenkins, Alexandre’a Payne’a, Todda Solondza i innych, a także zestawił smart ciemna z quirky cinema.