Na podstawie wybranych tekstów krytycznoliterackich Adama Mickiewicza przedstawiam i interpretuję tworzone przez niego konstrukty krytyczne. Przedmiotem moich analiz jest szkic Goethe i Bajron z 1827 roku, przywołuję również recenzje Mickiewicza sprzed 1830 roku, które ukazują, jak krytyk interpretował utwory innych twórców, oraz pozwalają prześledzić jego deklaracje metodologiczne. W artykule podkreślam, iż poeta wyraźnie preferował model krytyki historycznej. Interesuje mnie również to, w jaki sposób Mickiewicz budował portrety literackie wybranych przez siebie autorów. Ponadto interpretuję wybrane strategie krytyczne zastosowane przez pisarza. Istotne tło moich rozważań stanowią uwagi Mickiewicza na temat jego własnej krytyki.

On the basis of selected literary critical writings of Adam Mickiewicz the author presents and interprets the poet's critical constructs. The author analyzes "Goethe i Byron" written in 1827 and makes references to Mickiewicz's various reviews from before 1830 which show how the critic interpreted works of other authors and how his methodological declarations were shaped. The article emphasizes Mickiewicz's favorable attitude towards the historical critique model. The author is also interested in how Mickiewicz built literary portraits of selected writers. In addition, the author interprets some of the critical strategies used by the poet. Mickiewicz's comments regarding his own criticism are also considered.