"Zła pamięć" i wszelkie wywoływane tym określeniem skojarzenia odnoszą się do nowych narracji historycznych w teatrze i dramacie, niosących ze sobą takie naruszenia porządku symbolicznego, które mogą budzić lęk, wywoływać oburzenie, ale także - co ważne - pobudzać krążenie energii społecznej, zdumiewać innowacyjnością, zaskakiwać żywiołem "niepoprawnych" opowieści. A więc "zła pamięć" nie musi być czymś złym. W polu zainteresowania mogą znaleźć się fantazje na temat przeszłości, teraźniejszości i przyszłości (u podstaw których leży właśnie zjawisko "złej pamięci"), wszelkie formy niepamięci, życiodajne i śmiercionośne procesy zapominania, ale również strategie polityki pamięci (fragment Wstępu). Większość publikowanych w książce tekstów pochodzi z konferencji naukowej Zła pamięć. Przeciw-historia w polskim teatrze i dramacie zorganizowanej przez Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Instytut im. Jerzego Grotowskiego i redakcję "Didaskaliów" w dniach 12-13 maja 2011.