Two states, two countrysides : a comparison of the parallel development of rural areas in the Republic of Vietnam and the Democratic Republic of Vietnam after 1954

Bibliogr. s. 254-255

W wyniku porozumień genewskich z lipca 1954 roku Wietnam został podzielony na dwa wrogie sobie państwa. Panujący w północnej części kraju komuniści, jak i wspierany przez Stany Zjednoczone rząd Wietnamu Południowego musieli stanąć przed wyzwaniem, jakim była reforma rolna zacofanego pod tym względem kraju. Północ, zawsze zależna żywnościowo od Południa, nawiedzona została dodatkowo przez klęskę żywiołową. W połączeniu z komunistyczną ideologią w najostrzejszej, stalinowskiej postaci, szybko doprowadziło to w Demokratycznej Republice Wietnamu do katastrofy i niepokojów, które wstrząsnęły całym państwem. Na Południu rząd Ngo Dinh Diema musiał zmierzyć się z odmiennymi problemami. Wietnamski prezydent doskonale rozumiał potrzebę zreformowania sytuacji na wsi, jednak zdecydowana większość terenów uprawnych pozostawała nominalnie w rękach wielkich posiadaczy, którzy stanowili jego bazę polityczną. Reform domagali się także Amerykanie, którzy jednak nie chcieli dać na ten cel pieniędzy. W tych realiach wykup ziemi od wielkich posiadaczy i przekazywanie jej biednym chłopom przebiegały powoli, nie zadowalając żadnej ze stron. Kolejną, bardzo istotną kwestią była działalność i agitacja komunistycznego podziemia, z wielką determinacją sabotującego jakiekolwiek korzystne zmiany na południowowietnamskiej wsi.

As a result of the Geneva Agreements from July 1954, Vietnam was divided into two hostile countries. However, both parties - the Communists reigning in the North, and the government of South Vietnam supported by the United States - had to face the challenge of land reform in a country deeply backward in this respect. North, always nutritionally dependent on the South, was also additionally haunted by a series of natural disasters. This, in conjunction with the communist ideology in its sharpest, Stalinist form, quickly led the Democratic Republic of Vietnam to the disaster and unrest that shook the very foundations of the entire state. In the South, the government of Ngo Dinh Diem had to deal with a set of different problems. Vietnamese president understood perfectly the need to reform the situation in the countryside, but the vast majority of agricultural land remained nominally in the hands of large-scale owners, who at the same time formed the core of his political base. Reform was also demanded by the Americans, who, however, at the same time refused to provide money for this purpose. In these circumstances, the purchase of land from large-scale owners and transmission of it to the poor peasants was slow, too slow, not satisfying anybody. Another very important issue was the activity and agitation of the communist underground, which with great determination tried to sabotage any favorable change in the South Vietnamese rural areas.