Przedmiotem niniejszej glosy jest zagadnienie mocy wiążącej wyroku sądu polubownego w innym postępowaniu arbitrażowym wszczętym pomiędzy tymi samymi stronami w sprawie pozostającej w związku z przedmiotem postępowania zakończonego wydanym uprzednio wyrokiem arbitrażowym. Punktem odniesienia dla prowadzonych rozważań są konkurencyjne stanowiska zajęte w badanym przedmiocie w dwóch niedawnych orzeczeniach Sądu Najwyższego (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2012 r., (I CSK 416/11) oraz z dnia listopada 2008 r. (III CSK 163/08)), poddanych krytycznej ewaluacji w ramach niniejszej glosy. Problematyka ta jest analizowana w szerszym kontekście mocy wiążącej prawomocnych orzeczeń sądów powszechnych i sądów polubownych, przy uwzględnieniu kluczowego znaczenia stabilności prawomocnych orzeczeń z punktu widzenia zasad praworządności, a także funkcji sądownictwa polubownego jako pozasądowej metody rozwiązywania sporów.

The subject matter of this gloss is the binding force of an arbitral award in other arbitral proceedings instituted between the same parties in related legal matters pursuant to provisions of the polish Code of Civil Procedure. The gloss discusses the aforesaid issue in light of rulings encompassed by two concurring Supreme Court judgments on April 13, 2012 (I CSK 416/11) and November 26, 2008 (III CSK 163/08). The author of this critical analysis attempts to put this issue in a broader context of the legal force of final decisions issued in both judicial and arbitral proceedings, emphasizing its crucial importance to the proper functioning of rule of law as well as its general impact on the purposefulness of arbitration as the off-court, alternative dispute resolution. The author focuses on the legal concepts and values underlying reasoning presented in both Supreme Court’s decisions as well as practical implications of its application.