Topos „alfabet zmysłów“ występował w twórczości ukraińskiej czasów baroku, podobnie jak miało to miejsce w literaturze polskiej omawianego okresu. Modne były również strategie opisu oparte na schemacie kompozycyjnym wyliczenia pięciu zmysłów. Kaznodzieje podobnie jak poeci, starali sie uruchomić wyobraźnie zmysłową odbiorcy, tak by mógł on zobaczyć, usłyszeć, posmakować, a nawet poczuć zapach zarówno piekielnej czeluści, jak i niebieskiej łąki. Strasząc cielesnymi udrękami, wabiąc sensualnymi rozkoszami duszpasterze kierowali się zapewne nadzieją na skuteczność i duchowy pożytek, który wypłynie z perswazyjnej mocy tych starannie dobranych „zmysłowych argumentów“.

The “alphabet of senses” topos popular in Polish Baroque literature was also frequent in Ukrainian composition of the same period. It was very trendy those days to use strategies based on the compositive scheme of five elements enumeration, which is perfectly illustrated by sacramental commentaries of confirmation and anointing of the sick. Preachers like poets, tried to trigger the sensual imagination of recipient, so that he could see, hear, taste and even smell the scent of both the infernal pit and heavenly meadow. Threatening bodily torments, luring sensory pleasures pastors were probably guided by the hope of effectiveness and spiritual benefit that comes from the persuasive power of these carefully selected "sense arguments."