The emancipatory potential of Zborowski

Artykuł dotyczy przedstawienia: Teatr Polski w Bydgoszczy. Juliusz Słowacki, Samuel Zborowski, reżyseria i scenografia: Paweł Wodziński, współpraca dramaturgiczna: Michał Kuziak, muzyka: Dobromiła Jaskot, opracowanie muzyczne: Maciej Szymborski, premiera: 28 marca 2015

Tekst zainspirowany przedstawieniem Samuel Zborowski w reż. Pawła Wodzińskiego (Teatr Polski w Bydgoszczy, prem.: 28.03.2015). Autorka zwraca uwagę, że polskość nie stanowi centrum bydgoskiego spektaklu, a Lucyfer – jego najważniejsza postać – dokonuje przejść pomiędzy światami a czasami. Przekształca tym samym historię Zborowskiego w opowieść o współczesnych rewolucjonistach i kontestatorach; o człowieku, który sam siebie stwarza, dojrzewa do własnej podmiotowości. Zdaniem Iwanczewskiej w przedstawieniu Wodzińskiego mit zostaje przekroczony na rzecz stworzenia emancypacyjnej potencjalności

An article inspired by the play Samuel Zborowski, directed by Paweł Wodziński (Polski Theater in Bydgoszcz, premiere: 28.03.2015). The author points out that Polishness is not at the heart of the Bydgoszcz production, and Lucifer – its central figure – travels between different worlds and times. This transforms the story of Zborowski into a tale of contemporary revolutionaries and rebels; of a self-made man who matures to his own subjectivity. Iwanczewska believes that in Wodziński's production myth is transgressed in order to create emancipatory potential