Śmierć boga od czasów Nietzschego przestała być prowokacją, a zaczęła być swoistego rodzaju zadaniem. Widać to w wypowiedziach Sarte'a wskazującego na wolność człowieka możliwą jedynie gdy boga nie ma, równocześnie pokazującego, iż za taką wolnością bez boga i ograniczeń idzie ogromny ciężar odpowiedzialności i samoświadomości. Od czasów Sartrea nie jeden myśliciel powracał do kwestii ateizmu i jego konsekwencji w ludzkim życiu. Od Richarda Dawkinsa, Greamne Smitha, Pascala Boyera, poprzez Martina Priestmana, czy Michaela Shermera mamy do czynienia z rozwijającą się myślą filozoficzną, naukową, wskazującą na znaczenie ateizmu i konsekwencje odrzucenia wiary w nieznaną siłę transcendencji. Wśród wielu badaczy współczesności daje się jasno zauważyć, iż w ateizmie leży siła autonomii człowieka i jego samo odpowiedzialności, rozumienia siebie i historii kultury w zupełnie innym świetle, odrzucając wszelakie zmitologizowanie i jego znaczenia. Widać też, iż nie jest to droga łatwa, gdyż odrzucenie wiary wiąże się często z przemyśleniem raz jeszcze warunkujących ludzi kulturowych wzorów. Niniejszy artykuł będzie starał się przeanalizować wspomniane stanowiska, szukając znaczenia ateizmu i jego odpowiedzi na współczesne problemu i dylematy, poszukując nowego spojrzenia na kulturę i miejsce człowieka w świecie.