Imię (ran) miało dla starożytnych Egipcjan istotne znaczenie zarówno w życiu, jak i po śmierci. Ten wszechobecny i wieloznaczny termin przeszedł przemianę - był przez Egipcjan rozumiany inaczej niż obecnie w kulturze zachodniej. Przeplatał się z różnymi elementami egipskiej kultury czy życia społecznego, takimi jak: magia (heka), antropologia (czyli inaczej: egipska koncepcja istoty ludzkiej), koncepcja duszy, stwórcza moc słów bożych albo polityka, wewnętrzne sprawy dworu królewskiego, konflikty wewnętrzne w państwie, czy wreszcie życie codzienne. Widoczny jest przy tym dualizm tej idei: "sekretne imię" a imię używane na co dzień, które są jednocześnie jednym "imieniem", będącym częścią ludzkiej istoty i jej tożsamości. Koncepcja ta jest charakterystyczna wyłącznie dla cywilizacji egipskiej. Żadna inna kultura starożytna nie wykształciła albo zapożyczyła tak wyrafinowanej idei związanej z imieniem.

For the ancient Egyptians "the name" (ran) was of a significant importance in both their lifetime and in the afterlife, because it had a different meaning than the term we use in western culture nowadays. The omnipresent ran - with its many meanings - interweaves with diverse elements of an Egyptian culture and social life, such as: magic (heka), anthropology (or: the Egyptian concept of a human being), the concept of a soul, creative power of gods’ words or politics, internal affairs of a royal court, internal conflicts within the state and at last with everyday life. The dual nature of that idea is evident: "secret name" vs. public name, which are in fact the same thing as a part of human being and its identity. This concept is entirely Egyptian. None of other ancient civilizations has developed or adapted such sophisticated a thought concerning "the name".