Artykuł przedstawia i omawia główne wyniki zaprojektowanego przez autora sondażu opinii publicznej dotyczącego antysemityzmu, przeprowadzonego w 2010 roku przez TNS OBOP na próbie reprezentatywnej dla ludności Polski, oraz najbardziej uderzające wypowiedzi uczestników zogniskowanych wywiadów grupowych, przeprowadzonych w tym samym roku przez autora z członkami trzech różnych wspólnot katolików w różnych miastach kraju: Klubu Inteligencji Katolickiej w Krakowie, Rodziny Radia Maryja w Rzeszowie i katolickich intelektualistów w Lublinie. Wyniki sondażu z 2010 roku dotyczące następujących rodzajów antysemityzmu: politycznego, ekonomicznego, dotyczącego mediów, międzynarodowego i religijnego, które uzyskano przy użyciu pytań stosowanych przez Helenę Datner i Ireneusza Krzemińskiego, są zestawione z ich wynikami z lat 1992, 1996 i 2002. Artykuł stwierdza, że poziom (deklarowanego) antysemityzmu w Polsce jest niemały, jednak mniejszy niż się powszechnie przypuszcza. Mimo iż w kraju można nieraz usłyszeć szokujące antysemickie wypowiedzi, większość Polaków nie jest antysemitami w jakimkolwiek sensie tego słowa. W Polsce można wyróżnić dwa rodzaje antysemityzmu. Pierwszy, to tzw. antysemityzm nowoczesny, zasadzający się na przekonaniu, że Żydzi mają zbyt duży wpływ na politykę, gospodarkę i media w naszym kraju oraz zbyt dużo wpływów w świecie. Drugi, to tzw. antysemityzm historyczny, na który składa się antysemityzm religijny, zasadzający się na przekonaniu, że Żydzi są karani za ukrzyżowanie Chrystusa, i antysemityzm post-holokaustowy, wyrażający się w opinii: "Wprawdzie Holokaust – zagłada Żydów to wielka zbrodnia, ale dobrze się stało, że w jej wyniku w Polsce prawie w ogóle nie ma Żydów". Antysemityzm w Polsce różnicują rozmaite zmienne. Najciekawsze jest zróżnicowane regionalne, spowodowane przez takie czynniki, jak żydowskie osadnictwo przed wojną, społecznie odziedziczone wspomnienia, stereotypy i uprzedzenia, migracje oraz pozytywna lub negatywna rola biskupów i mediów katolickich. Wyniki z 2010 roku pokazują spadek poziomu wszystkich rodzajów antysemityzmu i wzrost poziomu anty-antysemityzmu w kraju.

The piece presents and discusses the main results of the author-designed survey of public opinion on antisemitism conducted in 2010 by TNS OBOP on a sample representative of Poland’s population, and the most striking comments of participants in the focus group interviews carried out in the same year by the author with members of three different Catholic lay communities in different cities in the country—the Club of Catholic Intelligentsia in Kraków, the Radio Maria family in Rzeszów, and Catholic intellectuals in Lublin. The 2010 survey results for the political, economic, media-related, international, and religious kinds of antisemitism, obtained through items used by Helena Datner and Ireneusz Krzemiński, are compared to their results from 1992, 1996, and 2002. The piece also contains the results of an author-designed item on post-Holocaust antisemitism. The piece contends that there is a fair amount of antisemitism in Poland, yet less than is commonly believed. Despite the shocking antisemitic comments that one may hear in Poland, the majority of Poles are not antisemitic in any meaning of the term. There are two distinct kinds of antisemitism in Poland: (a) modern antisemitism, consisting in the belief that Jews have too much influence in Poland’s politics, economy, and the media as well as in the world; and (b) historical, including religious antisemitism, with its belief in the Jews being punished for the crucifixion of Christ, and post-Holocaust antisemitism, expressed through the opinion that "it is good that as an effect of the Holocaust there are hardly any Jews in the country". Antisemitism in Poland is differentiated according to various variables. The most interesting are regional disparities. They reveal the impact of such factors as Jewish settlement before the war; socially inherited memories, stereotypes, and prejudices; migration; and the positive or negative role of various Catholic bishops and the Catholic media. The results of the 2010 research show a decline in all kinds of antisemitism and an increase in anti-antisemitism.