Cinema and harshness of reality

Rzeczywistość jest w kinie spełnieniem (w ujęciu kauzalnym) i zarazem dla niego niemożliwością spełnienia (w ujęciu teleologicznym). Potwierdzenie tego stanowi różnorodność filmowych realizmów, a w perspektywie ogólnoestetycznej podatność realizmu na ideologiczne zawłaszczenie. Spełnienie rzeczywistości w kinie wiąże się przede wszystkim z konsekwencjami o charakterze antropologicznym: sensotwórczym doświadczeniem filmu w egzystencji naznaczonej brakiem zasadniczej teleologii i kontemplacją świata zewnętrznego jako znaczącego elementu w rozpoznawaniu i oswajaniu rzeczywistości. Z kolei niemożliwość spełnienia kina w rzeczywistości wiąże się ze zdolnością przezwyciężania ostrości czy surowości rzeczywistości, co również stanowi odpowiedź na istotną potrzebę antropologiczną.

Reality in cinema can be considered its fulfillment (in the causal sort of way), and at the same time the impossibility of its fulfillment (within the teleological framework). This notion is confirmed by the variety of film realisms that exist, and also within a more general, aesthetic perspective by the susceptibility of realism to ideological appropriation. The fulfillment of reality in cinema is above all tied up with its anthropological consequences: a meaningful experience of film within existence marked by lack of teleology and the contemplation of the world as an element of understanding and taming of reality. At the same time the impossibility of the fulfillment of cinema in the reality is associated with the ability to overcome the sharpness or harshness of reality, which also addresses an important anthropological need.