Niniejszy artykuł jest poświęcony wprowadzonym nowelą z 27 września 2013 r. rozwiązaniom dotyczącym utrwalania przesłuchań świadków przez Policję w formie protokołu uproszczonego, z subsydiarnym posiłkowaniem się konstrukcją notatki urzędowej oraz wniosku o przesłuchanie świadka przez prokuratora. Omawiając tę problematykę, autor wychodzi od ogólnych rozważań na temat natury protokołu w polskim procesie karnym oraz praktycznej doniosłości protokołów przesłuchań z postępowania przygotowawczego dla dalszego biegu kontradyktoryjnego postępowania jurysdykcyjnego. Szczegółowe rozważania na temat wykładni art. 311 § 3-7 k.p.k. zostały przeprowadzone z uwzględnieniem wątpliwości interpretacyjnych towarzyszących rozumieniu zastosowanych w tych przepisach odesłań oraz problematyki odpowiedniego stosowania wprowadzanych mechanizmów w ramach dochodzenia.

This paper canvasses new solutions introduced to the Polish criminal procedure by the amendment of 27 September 2013, concerning limited Police records of testimonies, supported by the usage of official notes and motions for taking the testimonies by the prosecutor. As an introduction to that topic the author presents general remarks on the nature of the record in Polish criminal proceedings and the practical significance of the records made in the preliminary proceedings for the further course of contradictory judicial phase of the process. A detailed analysis of Article 311 § 3-7 of the Polish code of criminal procedure includes explanation of interpretational difficulties with the usage of internal references between its provisions and their application to both forms of preliminary proceedings (investigation and inquiry).